
Columns en artikelen
4-8-2011
Ook de afgelopen drie weken hebben er weer duizenden jonge hun thuisbasis niet kunnen vinden, in de noordelijke provincies (boven de rivieren) neem het dramatische vormen aan. Maar ook vanuit België horen we steeds meer van enorme verliezen met jonge duiven.
Zou ons telefoonverkeer er iets mee te maken kunnen hebben?, Zou de kernramp in Japan er iets mee te maken hebben? Allemaal gedachten van liefhebbers die met me mee denken. Het zou allemaal kunnen, ik ben daarin totaal geen deskundige. Maar hoe dan te denken over onze Penningmeester Hans, een echte duivenliefhebber met de laatste jaren zijn zinnen gezet (en met succes) op de grote fond. Hij heeft nu ook drie vluchten mee gespeeld en is geen jong kwijt. Ik praat graag en vaak met Hans, hij is een echte meedenker, en die moeten we hebben.
Èèn van de dingen die hij vertelde is dat hij totaal geen medicatie gebruikt, de paramixo enting is het enige. Niets tegen het geel, de koppen en of colli. Jonge duiven die ziek worden verwijdert, ze krijgen veel open hok en gaan de eerste vlucht gewoon mee met de container zonder te zijn opgeleerd. Dus totaal anders dan velen van ons doen met dokter bezoek, kuren tegen coli, een kuurtje tegen het geel en veel africhten. Bij Hans niets van dit alles. Maar onze hele club is de helft kwijt en Hans nul, maar ook bij Pieter (onze voorzitter) zijn veel minder jongen weg dan gemiddeld, en die heeft de zelfde gedachten gang. Wanneer er een jonge duif niet lekker zit, mag hij èèn of twee dagen uit zich zelf herstellen of anders…green exit. Bij hun zijn zoals ik vorige week al vertelde twee zaken heel belangrijk. Het eerste punt is de enorme aanvallen van roofvogels, ik denk dat Pieter meer dan de helft van zijn jongen kwijt raakt aan deze kromsnavels. Maar de jongen die de aanvallen afslaan zijn zo getraind, zo ingevlogen en kennen de wijde omgeving zo op hun duimpje dat verspelen op de vluchten bijna uitgesloten is. Stress situaties? Daar zijn ze in groot gebracht, elke dag twee/drie keer een aanval van de havik maakt de jongen alert, het is oppassen/aanpassen of opgegeten worden. En dan dus enorme weerstand tegen ziekten, natuurlijk komen ze er mee in aanraking, natuurlijk vallen er slachtoffers door coli problemen, maar ook Piet doet er niets aan. Gewoon laten gaan, na enkele dagen weer fit of green exit.
Nu zou je kunnen denken; het is het soort van Piet dat men niet verspeeld met de jonge duivenvluchten? Maar nee, dan moet ik u teleurstellen, bij andere liefhebbers verspelen ze ook massa’s van deze duiven op de eerste vluchten. Maar niemand durft het keiharde systeem van Piet te volgen, alleen Hans dus wel, en die verspeeld nog minder op dit ogenblik dan Piet.
Maar om even kort te sluiten, deze twee echte duivenmelkers uit mijn club raken wel jongen kwijt, ja zeker, veel zelfs maar aan de roofvogels, niet meer op de vluchten. Maar is het niet verspelen een garantie voor kwaliteit als jaarling of oude duif? Nee, ook daar in moet ik u teleurstellen, Piet vertelde zaterdagavond nog dat zijn jaarlingen niets deden… en die vlogen als jong als de brandweer op de eerste vluchten.
Een andere gedachte gang waar ik ook veel in zie is selectie, niet alle duiven hebben een computer om thuis te komen, niet alle duiven hebben hun GPS goed ingesteld. Dus je zou kunnen zeggen, de duiven die terug komen hebben de kans een topper te worden, de wegblijvers waren gewoon niet goed genoeg.
Het is natuurlijk ook zo dat veel duiven die geboren worden gewone duiven zijn, of zelfs nog minder dan gewone duiven, kampioenen zitten bij die duiven die terug komen. Als u 50 jonge duiven kweekt, hoeveel echte toppers zitten daar tussen? Misschien 3? En dan nog 5 goede duiven? De rest is niet goed genoeg. Dus bij die duiven die wegblijven, hoeveel toppers zouden daar tussen zitten? Waarschijnlijk helemaal geen èèn.
En nog even terug komen op selectie, we weten allemaal dat er weinig toppers geboren worden, weinig duiven zoals Dalia 10-013 van ons zelf, die zijn er niet veel hoor. Dalia was als jonge duif in 2010 een schitterende jonge duif, een 9- in de hand, ongelofelijk goed. Maar op de eerste jonge duivenvlucht kwam ze op zondag thuis, de tweede vlucht heb ik haar thuis gelaten en vanaf de 3e vlucht weer gespeeld. Maar ook mijn 012, 083 en 084 kwamen de eerste vlucht vorig jaar op zondag. Maar ze kwamen wel thuis, en naar die super gebouwde duiven die ook nog thuis komen moeten we kijken, daar zit onze toekomst tussen.
Dus blijf selecteren als jonge duif, ruim alle duiven die ziek zijn en na drie dagen niet fit zijn op, selecteer verder op bouw, alle slecht gebouwde duiven worden geen As-Duif allround of As-duif fond. Natuurlijk zitten tussen die zeer slecht gebouwde duiven jongen die thuiskomen, zelfs jongen die de eerste vier weken prijs winnen.. maar als oude duif niet waard.
Mijn advies is : Selecteren, selecteren en nog eens selecteren, en dan na de tweede jonge duivenvlucht alleen nog kijken naar de jonge duiven die je nog hebt, probeer niet na te denken over de jongen die kwijt zijn. Bedenk dat daar waarschijnlijk geen echte topper tussen zat. Zet je hoop op die 10 jongen die je nog hebt (na handkeuring, na selectie op gezondheid, en na thuiskomst van de eerste drie vluchten), uw toekomstige toppers zitten tussen die duiven die al die selectie hebben overleeft. Ik denk dat als je 100 jongen kweekt, er 20 bruikbare jongen overblijven aan het eind van het seizoen. Bij 20 jonge duiven gekweekt dus 4 stuks.
Praatjesmaker
Over de column van enige tijd geleden kreeg ik veel mailtjes, deze column ging over mezelf, de praatjesmaker volgens velen. Weet u nog dat ik vorig jaar sprak over de gouden tweeling 012,013 ? In 2011 zouden dat mijn toppers worden…en wat schetst onze verbazing..de 013 is 1e Asduif Fond van Afdeling Friesland geworden..
Tot volgende week!
Terug