Columns en artikelen Gert Jan Beute

Column 'Jantje lacht, Jantje huilt'

13-7-2012

Op 5 mei hadden we in Friesland een zeer slecht verlopen vlucht, voor ons persoonlijk viel het mee en speelden we zelfs de eerste in het ACG. Op 26 mei hadden we een mooie eendaagse fondvlucht vanuit Pithiviers, oosten wind, de duiven moesten werken, maar wij hadden een zeer slechte duivendag.

Maar binnen twee weken is het weer super hier, vorige week 2e van de Afdeling op Quievrain tegen 12.179 duiven en afgelopen week 5e NPO Sens tegen 6033 duiven en de snelste van de Noordelijke Unie Zone 3 tegen 6450 duiven pffff, Tja, Jantje huilt en Jantje lacht weer.

En waar komt het door, dat je op een mooie vlucht als Pithiviers met zwaar weer opeens je slechtste fondvlucht van de laatste vijf jaar speelt? En dat je de twee vluchten er na weer twee keer top pakt? Ja, dat is het mooie van de duivensport, dat weten we niet. Natuurlijk kun je allerlei oorzaken bedenken, dat in de week van Pithiviers hier door 12 man gewerkt werd aan tuin en huis, dat ze stenen aan het zagen waren waardoor het stof in de hokken kwam. En dat moeder Beute de ene operatie na de andere kreeg. Maar is het dat? Het kan ook gewoon pech zijn, of minder forme of gezondheid. Je weet het nooit helemaal zeker. Gelukkig waren de twee vluchten na Pithiviers weer heel goed en heb je weer vertrouwen in de toekomst. En met vier eersten in het ACG, een eerste in de N.U. tegen 6400 duiven en een 5e Teletekst kun je moeilijk zeggen dat het slecht gaat. Maar ja 26 mei vergeet ik niet snel (dat was voor mij zwarte zaterdag).

Duivensport is toch een raadsel hoor. Vanaf 2006 draai ik bijna altijd duivinnen als eerste, de 1e prijzen, asduiven of duiven in nationale competities zijn bij ons steeds duivinnen. En nu dit jaar doen opeens de doffers het heel goed en was het dus ook een doffer (Cadoc 09-915) die afgelopen zaterdag de 1e van de NU pakte (Zone 3). En het verhaal van Cadoc... ook zo’n story op zich. Als jonge duif in 2009 vond ik het de perfecte duif in de hand (en qua afstamming natuurlijk), een echte kwaadkijker. Maar als jong op 8 vluchten slechts 3 prijsjes. De prestaties als jonge duif zeggen me niet zo veel, mijn eigen gevoel gaat voor, en ik vond het een super fijne duif.

Als jaarling gaf Cadoc twee zeer goede jonge duiven (Darius en Delma), maar was hij een zeer middelmatige vliegduif met 18 vluchten met daar op maar 10 prijzen. Normaal gezien niet goed genoeg dus. Maar de duif werd maar fijner en fijner, dus nog een jaartje aangehouden. In 2011 heb ik hem maar 11 maal gespeeld en won hij 7 prijzen. En waarom maar 11 x gespeeld? Omdat zijn duivin het goed deed. Tijdens de selectie na het seizoen 2011 wederom een eind oordeel: Potverdorie deze doffer moet het toch kunnen? Ik laat hem nog een jaar zitten, anders gaat hij op de kweek (goede jongen).

En toen kwam 2012, en ja hoor meneer Cadoc kreeg een nieuwe duivin (Ellenka-T) en kreeg het door. Nu op 10 vluchten , 10 prijzen met nu de eerste tegen 6450 duiven.

Jonge duiven deel 2.

Afgelopen week een zeer goede column van Martin van Zon in het Spoor der Kampioenen over zijn manier van jonge duiven voorbereiding . Ik heb het twee keer gelezen zelfs, en ik moet eerlijk zijn dat er nieuwe inzichten in stonden die ik niet kende. Over het loslaten van de duiven dicht bij huis, het zien van het hok en het zien van het dorp. Heel interessant, en zeker iets waarmee ik wat ga doen. Dus dank u heer van Zon voor deze mooie column.

Vorige week vertelde ik dat ik nog 102 jonge duiven had, dat zijn er nu een stuk minder hoor. Op dinsdag morgen 5 juni liet ik de jonge duiven los om 10.45 uur op een afstand van 5 kilometer (De Witte Paarden nabij Steenwijk). Om 13.30 uur toen ik naar het werk ging waren er drie thuis. Drie van de 102 dus nog 99 te gaan. Wat gebeurde er? Ik liet ze los en om 11.00 vlogen ze nog boven de losplaats, een stukje richting Steenwijk, dan weer een stuk richting de Blesse, maar steeds in de grote groep en er was geen èèn duif die het goede spoor leek te kunnen vinden. Om 11.00 uur ben ik maar na huis gereden en dus niets thuis hè, geen duif...

Tegen 12.00 uur kwam er èèn en om 13.30 uur had ik er drie. De gehele dag kwamen de duiven stuk voor stuk thuis, ik naar het werk en Klaasje mij op de hoogte houdend per sms. Om 22.00 uur die avond waren er een 50 stuks. Woensdagmorgen om 05.00 uur uit de veren en het hok weer open gezet, en ook woensdag druppelde het de gehele dag door. En zelfs op donderdag heb ik de klep maar gewoon open laten staan (behalve bij de trainingen van de oude duiven natuurlijk), en kwamen er nog steeds jongen na. Ook werden er enkele gemeld en die hebben we natuurlijk gehaald (dank u voor het melden en verzorgen). De 11e juni zijn er zo’n 80 stuks op het hok wedergekeerd . De jonge duiven die werden gehaald kregen een kruisje achter hun naam en de vermelding: wegvlieger.

De zeventig jongen die zelf thuis kwamen, daar heb ik nu extra veel vertrouwen in moet ik zeggen. En vanaf gisteren (10 Juni) hebben ze het harde trainen ook weer opgepakt.

Ik heb eens een column geschreven over thuiskomers en wegblijvers. Dat is natuurlijk ook bij ons zo, de meeste duiven blijken aan het einde van de rit gewoon niet goed genoeg. Hoeveel echte toppers kweek je per jaar? En dan hebben wij nog geluk dat er ieder jaar wel een paar goede duiven tussen zitten. En heeft er iets onder de duiven gezeten? Heeft er iets in de lucht gezeten? We zullen het nooit weten. Wel hoorde ik dat er tientallen mensen van 3 t/m 7 Juni heel veel jongen verspeelden van huis of tijdens het africhten. De zondag er voor zelfs een clubgenoot met 30 jongen los, en alle 30 weg. Wat is de reden dat er van die 30 stuks niets terug komt? En dat ze bij mij eigenlijk wederom goed nakomen (al is 22 stuks weg wel heel zonde hoor). En die 28 stuks die voor 5 Juni al weg waren door de roofvogels hier ter plaatse.

Verschrikkelijk, ik mag volgend jaar wel 250 jongen kweken wil ik er met 100 kunnen spelen. Maar wil ik met 100 jonge duiven spelen? Nee alstublieft niet zeg. Veel te veel. Ik ga straks met een zestig naar Noordwolde hoop ik en dat is meer dan genoeg. Als ze daar niet tussen zitten, zaten ze er bij die andere zestig ook niet. Vanaf donderdag 14 Juni ga ik ze weer in de mand stoppen, en begin weer op 850 meter van huis, en dan op de van Zon manier. We houden u weer op de hoogte. En nog even wat: Stel er zit bij zo’n wegvlieger (die ik dan ophaalde) toch een goede duif, dan moet het wel een hele goede worden wil ik er jongen van kweken. Uit wegvliegers kweek je gemakkelijker wegvliegers, ik weet het zeker.

Namens mijn moeder bedankt voor de kaartjes. Op maandag de 11e Juni voor de derde keer in drie weken een zware operatie. Stuur haar een kaartje Betty Beute Afdeling D2 kamer 11 in het Ziekenhuis te Meppel aan de hoogeveenseweg. Dank u.

Terug