Dagboek

Beute Selectie info.

Bij het beoordelen van een duif zal worden gekeken naar de uiterlijke kenmerken, wat in het kopje gebeurt kunnen we niet zien. Of een duif op uw hok goed, matig of slecht verzorgd gaat worden in de toekomst kunnen we niet zien. Een goede liefhebber maakt van een iets minder gebouwde duif makkelijker een goede vlieger. En er zijn legio mensen die door slechte verzorging of “het gewoon niet zien” van een goed gebouwde duif met intelligentie zo maar een matig presterende duif maken.
De hand van u als liefhebber, en vooral uw ogen bepalen voor een deel de prestatie van uw duiven. Met uw ogen bedoel ik natuurlijk of u het ziet, een ziekte, het klimaat, de motivatie en wat er op uw hokken gebeurt, u moet het wel zien.

Bij de handselectie(beoordeling) zal eerst een bepaald type genoteerd worden, de meeste Vitesse duiven zijn wat breder aan de voorzijde, hellen wat naar voren, hebben gemiddeld een iets grotere bouw met bijbehorende grotere kop. En over het algemeen hebben Vitesse duiven een iets langere arm, hun borstspieren liggen dichter tegen het borstbeen aan en voelen wat harder aan. Mijn mening is dat een duif de eerste èèn, twee a drie uur(max) met zijn kop vliegt, ik bedoel daarmee dat een duif de eerste uren vliegt op motivatie en oriëntatie en met een matige tot slechte bouw zelfs kopprijzen kan winnen. Maar met een matige tot slechte bouw zullen de meeste duiven het geen seizoen kunnen volhouden. Ook de beste Vitesse duiven op afdeling en zeker op nationaal niveau zijn goed tot zeer goed gemaakt(van bouw).

Bij de allround duiven( types) zien we dat ze beter in de hand liggen, iets smaller aan de voorzijde, iets meer “vulling” aan de achterzijde, beter gespierd (ook iets verder van het borstbeen af gelegen). Allround types moeten in principe in staat zijn te presteren op alle vluchten van Vitesse, Midfond en dagfond. Door training, voeding en conditionering kan een allroundtype (zonder uiterlijke fouten) prijs vliegen op al deze afstanden.

Een eendaagse fondtype is heden ten dage wat kleiner van bouw, zijn rond, voelen vaak als een balletje(duivinnen), zijn goed gespierd en hebben een korte arm. Mijn mening is dat er niet heel veel verschil zit tussen een allround en een eendaagse fond duif qua type. Een duif die een vlucht van 700 km met 1000 mpm kan winnen (11,5 uur vliegen) kan dat ook op een vlucht van maar 2 uurtjes vliegen. Door motivatie, oriëntatie en het systeem van u als liefhebber. Andersom gaat dat bijna nooit op, een echte vitesse duif zal een 3/5 uurtjes vlucht soms nog aan kunnen maar zal afhaken bij die langere vluchten (langere vluchten qua aantal uurtjes). En soms kan een duif met vitesse bouw zelfs een eendaagse fondvlucht winnen, als de wind van achter komt, het uurtjes vliegen dus veel minder is, en door super motivatie kan het gebeuren dat zo een duif een npo vlucht wint. Ik zelf had dat bijvoorbeeld op Orleans 2012, toen ik met een jaarling de eerste npo won, de duif was een echte vitesse duif, en was van echt sprinterbloed (afstamming Euro Heremans). Was het een echte fondvlucht geweest met 9 tot 12 uurtjes vliegen dat had ze echt geen prijs gewonnen. Wat we bij de beste duiven op de eendaagse vluchten steeds vaker zien is dat de arm zo kort is dat hij bijna niet waarneembaar is en samen met goede spieren een vibrerende vleugel geeft, de zogenaamde trillers. U ziet op internet steeds meer filmpjes van duiven met een trillende vleugel (de liefhebber tilt de vleugel dan iets op). Meer en meer krijgt men door dat die trillende vleugels samen gaan met korte armen en goede spieren. Echte toppers op de vluchten met “veel uurtjes vliegen” hebben dat..

Marathon duiven zijn een slag apart, hier zien we een ander type duif. De ochtendlossing duiven (ZLU of non-stop) lijken veel op eendaagse fondduiven, hebben meestal een langere rug en een andere mentaliteit, ze zijn was rustiger in de handen en hebben voelbare andere spieren. Bij de overnachtduiven (middag lossing 800/ 1000 km) zien we meer diversiteit, er zijn heel goed gebouwde duiven bij en dat zijn altijd degene die het vaker dan èèn keer doen.                       
Duiven die echt vijf of zes keer een overnachtvlucht met goed gevolg volbrengen zitten ook de best gebouwde duiven.
Bij overnachtduiven (middaglossing 800/950 km) die een prijs winnen en soms zelfs vroeg maar matig van bouw zijn vinden we vaker nachtvliegers, die zijn minder in staat kop te vliegen door hun bouw maar omdat ze in de nacht stukken inhalen komen ze gewoon naar voren op de uitslag. Dus ook bij deze middaglossingen vinden we bij de echte supers een goede tot perfecte bouw. Maar zo nu en dan zien we een duif die het toch goed gedaan heeft op deze vluchten die minder goed van bouw zijn. Zie het als bij vitesse duiven. Ook daar zien we soms minder gebouwde duiven die het toch goed doen door hun verstand en motivatie. Maar dus ook bij de middag lossingen.
Duiven die in de nacht aankomen hebben trouwens allemaal een soort ster in het oog. De ondergrond kleur (vaak geel) zien we dan met uitsteeksels cq punten in de iris kleur. Het is opvallend dat alle nachtvliegers dat hebben. Omdraaien kun je het natuurlijk niet, je kunt niet zeggen dat iedere duif met zo een oog een nachtvlieger is. Dat vergeten mensen vaak: bepaalde kenmerken zie je bij top duiven, maar niet alle duiven met die kenmerken zijn top duiven.

Bij het keuren cq selecteren kijk ik altijd even naar de ogen. In mijn methode zijn er maar twee oogkleuren zijnde wit en geel. Ik kijk naar de ondergrond kleur en die is gewoon altijd wit of geel. Gemiddeld zie je bij vitesse duiven wat meer witogen en bij duiven voor de langere afstanden wat meer geel ogen. Bij marathon duiven zien we daarnaast ook nog eens dat gemiddeld de ogen wat donkerder zijn, de iris gaat wat meer naar de bruine kleur toe. Die mooie donkere ogen zien we ook vaker bij duiven die onder tropische omstandigheden wat vaker aan de kop zitten. Door de evolutie zijn die duiven ofwel die ogen daar geschikter voor. In landen met hoge temperaturen en dan ook nog spelers van lange afstanden zien we bijna alleen donkere ogen (meestal geel als ondergrond, ik noem ze zonnebril ogen).

Dan komen we nog bij wat ik plus of min ogen noem. Plus-ogen hebben een donkere antracietkleurige ring(verkenningcirkel) om de pupil en min-ogen  hebben die niet (of maar gedeeltelijk). Qua kwaliteit in presteren of kweken maakt het niets uit of een duif een plus of een min oog heeft. Wel zeer opvallend is dat alle echte superduiven die ik zag en waarvan ik de ouders mocht bekijken, dat één van die ouders een plus oog heeft of soms zelfs beide ouders of heel soms dat beide ouders een halve verkenningsring hebben. Een top duif uit twee ouders met een min oog heb ik nog niet gezien. Om de meeste kans te maken op goede jongen zet je dus steeds de best gebouwde duiven tegen elkaar en kijk je bij de koppeling naar de ogen, zorg dat dat één van de duiven van het koppel een plus-oog heeft. Kweek nooit alleen met duiven omdat ze mooie ogen hebben, als er een slechte bouw op een duif zit mag hij een geweldig oog hebben, kweken doen we er dan niet mee.

Andere opvallende zaken bij veel top duiven is dat ze een kleine pupil hebben, soms zelfs boos kijken en een scherpe bek hebben. En opvallend bij goede kweekduivinnen is dat ze naast een goede bouw, een (meestal) plus oog hebben dat er twee wratjes onder aan de bek zitten. Natuurlijk niet bij allemaal, maar wel opvallend dat het zo veel zijn die het wel hebben.

Liefhebbers die een geweldig kweekkoppel hebben, waar gewoon diverse asduiven, teletekst duiven of eerste prijswinnaars uit komen zijn soms verontwaardigd dat ik één van die duiven van het koppel een goede waardering geef en de ander een slechte. Ik denk dat heel veel top kweekkoppels gewoon één goede duif zijn met een …. partner. Dus dan heeft zo een liefhebber gewoon een goede kweekduif en is het soms nog beter om het koppel te scheiden en een betere partner te nemen.

We hebben het nog niet echt gehad over de rug en de vleugels en de stuit en dat zijn toch belangrijke onderdelen. Om met de rug te beginnen, eigenlijk moeten we spreken over rug, lendenen en bovenstuit. Maar ik noem het in één keer gewoon de rug. De rug is voor mij misschien wel het minst belangrijke aan een duif. Er zijn heel goede duiven die een matige rug hebben, geen slechte rug met zo een aangeplakte staart hoor, maar een matige rug. Een matige rug zou op de tentoonstelling 18 punten krijgen. Bij de rug zou je kunnen zeggen: Matig is het nieuwe goed. Die plank-ruggen die men vroeger graag zag en die eigenlijk op de show nog steeds gewenst zijn zie we bij de huidige topvlieger bijna niet. Goede hedendaagse wedstrijd duiven hebben een matige tot goede rug.
De stuit van een duif is veel belangrijker, maar niet altijd het zelfde te beoordelen. Door de rui, ziekte, zwakke gezondheid, ouderdom of veel eitjes leggen kan een stuit tijdelijk of blijven wat open staan. Soms zelfs heel erg open wanneer een duif veel te dik is of een breuk heeft, dan zou je een stuit moeten afkeuren... maar als je de oorzaak weet of in een bepaalde periode zit moet je er wel rekening mee houden. En er zijn diverse meningen over, in mijn visie moet een stuit goed gesloten zij, dik en stevig aanvoelen en niet te puntig. Maar door ervaring voel ik soms de oorzaak, dan is het niet iets van de desbetreffende duif maar een “tijdelijk of door oorzaak slechte stuit”.
Bij de vleugels zijn voor mij enkele zaken van belang. Ik heb het armpje graag zo kort mogelijk, omdat ik duiven wil die 11 uur kunnen vliegen. Maar selecteer ik een vitesse duif dan mag het armpje gerust langer zijn en krijgt hij toch het woord “goed”. In mijn visie moet er een redelijke verspringing tussen de voorvleugel en achtervleugel zitten ofwel de pennen van de achtervleugel “de broek” moeten wat korter zijn dan de eerste slagpen van de voorvleugel cq actieve vleugel.
Wanneer men de jongen net afzet van de ouders dan kijkt u daar niet naar, pas na de grote rui is de verspringing goed zichtbaar. En heel belangrijk vind ik dat de eerste vier/vijf slagpennen van de voorvleugel mooi dicht tegen en over elkaar liggen. Ik wil geen zogenaamde kippenvleugel , een kip kan slecht vliegen omdat de pennen te ver uit elkaar staat. Een kippenvleugel bij duiven is belangrijk maar niet van levensbelang, ze kunnen gewoon prijs winnen natuurlijk, maar het kost hun tijd, ze hebben gewoon minder draag en slagkracht. Bij echte super duiven zie ik het nooit. Wel opletten: door geen bad te geven gaan de eerste pennen wat uit elkaar staan, worden wat smaller en het lijkt of ze vierkanter zijn, het is dan geen kippenvleugel van geboorte maar door de omstandigheden en de verzorging van de baas zo geworden. Verder zie ik bij top duiven altijd een vrij lange vleugel die tot in het donkere stuk van de staart komt. Soms ziet men een duif met een mooie lange vleugel en die toch niet tot in het donkere stuk van de staart komt.... deze duiven hebben een slechte rug, waardoor er een aangeplakte staart aan hangt.. het lijkt dan voor sommigen alsof de vleugels te kort zijn.

Al met al veel info over selectie. Na de keuring krijgt een duif een cijfer variërend van 5 tot en met 8,5 . Geen enkele duif krijgt hoger dan een 8,5 (al denk ik het wel eens, deze verdiend een 9). In mijn methode kweekt men met alle duiven die het cijfer 8 hebben en dat is 8-. 8. 8+ of 8,5 soms moet ik het even uitleggen maar een 8- is dus net onder een 8 en een 8+ net boven de 8. Met een 7,5 kan men prima vliegen maar kweken pas wanneer het blijkt een excellente vlieger te zijn. In mijn visie moeten alle duiven onder de 7,5 verdwijnen van de hokken. Al vinden we heus wel eens een duif met een 7+ die het goed doet. Deze duif heeft dan veel verstand, oriëntatie en of motivatie en wat in het kopje van een duif aanwezig is kunnen we niet zien. Vooral als jonge duif en of op de vitesse zien we dus wel eens een 7 die het goed doet. Laat hem dan lekker op die afstanden, geniet er van maar kweek er niet uit. De kans dat uit matig gebouwde duiven een goede komt is bijna uitgesloten (kijk wel even bij het stukje over een goed kweekkoppel).

Ik denk dat iedereen die echt selecteert op duiven met een 8, die bij elkaar houd en zijn best doet beter gaat presteren dan ooit.
Uitzonderingen zijn er altijd, niemand is zonder fouten, ook een duiven keurder niet en men praat gewoonweg liever over die ene 6 die een goede duif werd dan over die honderden met een 8 die het ook werden. En laat u niet foppen, soms hoor ik: u heeft het fout want deze 6 is een goede duif omdat zijn opa een goede of dure was....  Of u heeft het fout, deze 6 is een goede vlieger. Op mijn vragen over welke prestaties? Ja drie eersten...op mijn hok... en ik speel niet zo goed. Regelmatig hoor ik over super prestaties maar bij navraag op papier.. komt er niks. GJB

DER ALLROUND SPIELER
Guten Tag Freunde,
Kurzstrecke, Mittelstrecke und eintägige Weitstrecke.
Totale Witwenschaft
Tipp: Besuchen Sie im März einen guten Taubendoktor, Tauben für dieses System müssen vom ersten Flug an makellos sein. Mehrere Ärzte raten zu einer Behandlung mit Enrofloxacin während der Vorsaison, normalerweise Baytril von Bayer oder Orniflox von Avimedical (Topetfarma), beide 25mg/ml, oder Kariflox 100mg/ml. Dies dient der Bekämpfung von Infektionen der Atemwege und/oder des Darms. Am besten tun Sie dies in Absprache mit Ihrem Taubentierarzt. Es gibt auch Taubenzüchter unter Ihnen, die nicht zum Taubenarzt gehen. Mein Rat ist, alle Tauben zusätzlich zur obligatorischen Impfung gegen PMV mit Belga Wormac gegen Würmer zu behandeln. Tauben mit Würmern sind eigentlich nicht in der Lage, Spitzenpreise zu gewinnen, geschweige denn eine ganze Saison zu überstehen.
Hinweis: Montag, 6. März (wir gehen davon aus, dass die Tauben auf Witwerschaft sind, wenn nicht, beginnen Sie nach dem Absetzen der Jungtauben). Beginnen Sie mit LTW über das Trinkwasser für 14 Tage in Folge, jeden Tag frisch, die Reste gehen am nächsten Tag an die Jungtiere oder Zuchttauben. Das L steht für Luftwege, das T steht für Training und das W für Widerstand. Am Montag, dem 20. März, stellen wir das LTW für eine Weile ein und wechseln für 7 aufeinander folgende Tage zu PIGEON BALANCE, dass die Tauben vom 21. bis 27. März ins Wasser bekommen. Pigeon Balance hat in dieser Zeit eine reinigende Wirkung auf den Taubenkörper, indem es so viel wie möglich von den zurückgelassenen Abfallprodukten entfernt.

Am Montag, dem 6. März, beginnen wir damit, die Tauben in Form zu bringen, damit sie draußen trainieren können. Wenn Tauben in den Wintermonaten nicht nach draußen gehen, sind ihre Muskeln etwas steifer und oft schwerer. Es kann dann leichter zu Muskelverletzungen kommen (die so genannten Schiefflieger). Um dies so weit wie möglich zu verhindern, sollten die Tauben ruhig darauf vorbereitet werden, weniger Gewicht haben und kurze Trainingszeiten haben. Durch die Gabe von Olymic MG-Mix über das ganze Jahr hinweg können die Muskeln der Taube mehr verkraften. Tauben, die nach langer Zeit wieder herauskommen und z. B. von einem Raubvogel erschreckt werden, belasten ihre Muskeln zu stark, was zu Krämpfen oder Schlimmerem führen kann. Stellen Sie sicher, dass die Tauben, wenn Sie sie wieder trainieren lassen, auch wirklich bereit dafür sind. Ein weiterer sehr wichtiger Teil des modernen Taubensports ist die Gabe einer guten Mineralienmischung, die früher als Abfallbehälter für alle Arten bezeichnet wurde. Es sind schlechte, gute und sehr gute Mischungen erhältlich, meist in 10-Kilo-Eimern. Indem wir jedes Jahr nach Verbesserungen suchen, selbst bei etwas so "Gewöhnlichem" wie einer Mischung aller Arten, können wir sagen, dass BEUTE BAK vielleicht das Allerbeste ist. Es enthält alles und zusätzlich die Mineralien Magnetit (starke magnetische Wirkung) und Pyrit (Schwefeleisen), die bei der Orientierung helfen können, weshalb es empfohlen wird, es bei Aufzucht der Jungtauben zu geben. Das Beute Bak war die erste und einzige Mischung, welche diese Mineralien in der Mischung enthielt.
In der Zeit vom 6. März bis zum 27. März erhalten die Tauben hier Beyers Elite Enzymix Recup, ein leichtes Futter mit Enzymen. Sie haben keine Jungtauben mehr, so dass das Recup eine großartige Komposition ist, um die Tauben in Schwung und auf Fluggewicht zu bringen. Die Tagesmenge schwankt je nach Wetter und vor allem Temperatur leicht, liegt aber zwischen 30 und 35 Gramm pro Taube und Tag. In dieser Zeit füttern wir nur einmal am Tag nach dem Morgentraining. Nach dem 27. März wird ein Teil von Beyers Premium Weduwschap gegeben (4 Teile Recup und 1 Teil Premium Weduwschap). Die Züchter, welche auch das Beute Korrelmix geben, geben dieselbe Grammzahl pro Taube und Tag.
Wir beginnen mit dem festen Zeitplan eine Woche vor dem ersten Flug, also das erste Mal im Kabinenexpress. Allrounder, also diejenigen, welche die Kurzstrecke, Mittelstrecke und eintägige Weitstrecke spielen, tun dies in der Regel mit Vögeln und Weibchen (totale Witwerschaft).
Die Fütterung beider Geschlechter ist in meinem System gleich (also die gleiche Menge pro Taube), aber auch die Beuteprodukte sind die gleichen.

Samstag, der Tag der Heimkehr. Wenn die Tauben nach Hause kommen, halten Sie die Tränke mit 2 ml PIGEON BALANCE pro Liter Wasser bereit. Wenn die Temperatur am Samstag über 25 Grad liegt, können Sie zunächst ELECTROBOOST bereitstellen und es später am Tag durch PIGEON BALANCE ersetzen. Im Trog ist hier Beyers Premium Weduwschap, und dieser ist voll. Nachdem Sie die Tauben getrennt haben, werden Sie sehen, dass sie alle eine Zeit lang fressen werden. Eine Stunde nach der Geschlechtertrennung kommt das Futter weg. Bei der Ankunft der Tauben befinden sich in den Nistkästen einige Sämereien und ein paar Erdnüsse pro Taube (Light Skin Erdnüsse). Wenn der Flug schwerer war, können Sie den Tauben bei der Trennung der Geschlechter eine SUPPORT CAPSULE geben, was bei der Kurzstrecke aber nicht unbedingt nötig ist, aber Sie können selbst beurteilen, ob die Tauben diese brauchen, oder eher nicht. Wenn einige Tauben wirklich zu spät oder sogar am nächsten Tag erst kommen, geben Sie diesen auf jeden Fall eine Kapsel zur Unterstützung. Normalerweise wird die Kapsel innerhalb weniger Stunden absorbiert und die Genesung kann beginnen. Wenn der Flug über eine lange Strecke und hohe Temperaturen und/oder trockene Luft ging, ist es sehr ratsam, den Tauben am Tag ihrer Rückkehr einen Tropfen OOG und NEUS in beide Augen und Nasenlöcher zu geben.

Sonntag. Am Tag nach der Heimkehr kommen die Tauben hier in die Voliere, um ein Bad mit BEUTE BAD SALT zu nehmen. Es ist ein Ruhetag für Sie und die Tauben. Am Sonntag stelle ich das Futter morgens für den ganzen Tag hin, stelle das Bad morgens hin, nehme es wieder weg, wenn sie damit fertig sind (sonst wird es als Tränke benutzt). Bei den kurzen Rennen bekommen sie am Sonntag Recup, aber wenn die Mittelstrecken- und eintägigen Weitstreckenflüge begonnen haben, steht am Sonntag Beyers Weduwschap auf dem Programm. Die Futtermenge welche Sie bekommen, beträgt 35 Gramm pro Taube, darüber hinaus wird BEUTE LECITHINE OLIE mit OLYMPIC MG MIX gefüttert. Ich bereite es am Abend vorher zu, dann ist es getrocknet und die Tauben fressen es gerne. Am Sonntag haben die Tauben wieder PIGEON BALANCE im Trinkwasser. Wenn am Sonntagabend noch Reste vom Futter übrig sind, wird es entfernt, aber normalerweise ist es weg....

Montag. Nach dem Morgentraining bekommen die Tauben eine halbe Stunde lang einen vollen Trog, sie können fressen, was sie wollen. Ich bereite etwa 20 Gramm pro Taube mit Olympic MG Mix und Lecithinöl zu. Am Montag füttern wir bereits Beyers Premium Weduwschap sowohl für die Vögel als auch die Weibchen zu. Und auch auf den Kurzstrecken-Flügen (wir bereiten uns eigentlich immer auf die eintägigen Weitstreckenflüge vor) erhalten die Tauben bereits Witwerfutter. Hier haben wir 30 Paare auf dem Schlag, also 60 Tauben. Die Futtermenge beträgt also 60 x 20 Gramm = 1200 Gramm, die wir hier am Montagmorgen in den Trog geben. Nach dem Training am Morgen können sie davon fressen, was sie wollen. Etwa eine halbe Stunde später bringe ich alles wieder weg, und was übrig bleibt, geht an die Jungtauben. Am Montag haben die Reisetauben den ganzen Tag über LTW im Trinkwasser. Mittags (also zwischen 12 und 13 Uhr) bekommen die Tauben eine Mischung aus Sämereien, Hanf, Beute Bak und Erdnüssen. Ich nehme eine Dose Sämereien, eine Dose Hanf und eine Dose Beute-Bak, also drei gleiche Teile. Und ich mische eine Handvoll hellhäutiger Erdnüsse darunter. Von dieser Mischung bekommen die Tauben etwa 5 Gramm pro Taube, in unserem Schlag sind das also 60 x 5 Gramm = 300 Gramm. Auch hier bekommen Vögel wie Weibchen gleich viel. Am Montag nach dem Abendtraining bekommen die Tauben wieder einen vollen Trog Weduwschap Futter mit Olympic MG Mix und Lecithin-Öl, aber jetzt etwas mehr, also 30 Gramm pro Taube. Also wieder 60 Reisetauben x 30 Gramm sind 1800 Gramm oder 1,8 Kilo. Natürlich fressen die Tauben nicht alles, aber jede Taube kann so viel fressen, wie sie glaubt, zu brauchen. Sie können es eine halbe bis eine Stunde lang fressen, dann nehme ich es weg und es geht an die Jungtauben.

- Nun einige Zwischeninformationen: Bei uns gehen die Weibchen zuerst zum Training nach draußen, die Vögel bringen wir dann in den Weibchenschlag. Wenn die Weibchen das Training beendet haben, kommen Sie in den Schlag der Vögel, wo sie ihre Jungen großgezogen haben. Sobald die Weibchen drinnen sind, gehen die Vögel nach draußen und wir treiben die Weibchen zurück in ihren eigenen Schlag, wo sie gefüttert werden. Die Vögel fliegen nach Ihrem Training den Zellenschlag an,  wo sie dann ihr Futter bekommen. Bei uns trainieren die Tauben lange und hart, deshalb bekommen sie so viel Futter und werden nicht dick. Die Ausbildung und die Menge des Futters müssen natürlich übereinstimmen. Aber ich glaube, sie trainieren gerade deshalb so hart, weil sie so viel Futter bekommen, weil sie es genießen. Zu Beginn der Saison, wenn es noch kalt ist, fliegen die Tauben einmal am Tag, meist am Morgen. Die Weibchen von 08:00 bis 09:00 Uhr und dann die Vögel von 09:00 bis 10:00 Uhr. Die Weibchen fliegen hier so lange, bis diese mich sehen und ich die Klappen vom Schlag öffne, aber die Vögel kommen regelmäßig zurück, fallen auf das Dach und flattern wieder weg. Wenn sie das nicht tun, erschrecke ich sie, ohne dass sie mich sehen. Dann werfe ich einen Ball oder eine Konservendose. Sie müssen die Stunde Training am Haus absolvieren. Während des Zeitraums, in dem sie einmal pro Tag freigelassen werden, ist das Fütterungssystem dasselbe. Die Weibchen sitzen also hier neben den Vögeln auf den Dreiecksitzen, sie sind nicht eingesperrt. Tagsüber sitzen sie oft auf dem Boden oder auf einem Futter- oder Streu-Trog. Auf dem Boden liegt Muschelsand, der von der Sonne und den gewaschenen Fenstern erwärmt wird. Deshalb liegen die Weibchen auch gerne in der Sonne auf dem Boden des Schlages.

Dienstag. Das Fütterungssystem ist das gleiche wie am Montag, mit dem einzigen Unterschied, dass es kein Olympic MG Mix über dem Futter gibt, also reines Witwerfutter. Aber die Menge ist die gleiche, und auch die Sämereien-Hanf-Erdnuss-Mischung am Mittag ist die gleiche. Das Trinkwasser enthält wieder das LTW, frisch hergestellt. Der Überschuss vom Montag, der sich noch in den Tränken befindet, sollte an die Jungtiere oder an die Zuchttauben abgegeben werden. Das Training und die Fütterung am Dienstagabend sind die gleichen wie am Montag. Am Dienstag bekommen alle Reisetauben hier die Beute YELLOW DROPS, einen Tropfen in jedes Nasenloch. Die Gelben Tropfen sind ein wunderbares Produkt zur weitgehenden Entfernung von Schleim, Rotz und dem Gelben Knopf (Trichomonaden). Bei diesem gelben Tropfen handelt es sich um eine Acriflavin-Lösung in einer starken Variante. Es gibt Züchter, die es in den Schnabel oder sogar über das Futter geben, aber der Rat ist immer noch, es in die Nase zu geben, da dies auch den Übergang von der Nase zur Kehle reinigt.

Mittwoch. Am Mittwoch bekommen die Tauben wieder LTW über das Trinkwasser, wieder frisch gemacht (der Rest vom Dienstag zurück zu den Jungtieren oder den Zuchttauben). Nach dem morgendlichen Training erhalten die Tauben wieder eine großzügige Menge Beyers Premium Weduwschap, d.h. wiegen Sie die Anzahl der Tauben x 20 Gramm und geben Sie dies nach dem Training. Und wieder nach 30 bis 45 Minuten die Reste wegnehmen. Nehmen wir an, Sie haben 14 Paare, also 28 Tauben, dann sind es 28 x 20 Gramm = 560 Gramm, wenn Sie die Waage nehmen, kann es nicht schiefgehen.  Mittags oder wenn Sie nach der Abendmahlzeit arbeiten, geben Sie eine Mischung aus Sämereien, Hanf, Erdnüssen, Beute Bak von 5 bis 7 Gramm pro Taube. Mittwochs bin ich selbst ein bisschen großzügiger mit den Erdnüssen. Mittwoch ist auch der letzte Tag, an dem ich Erdnüsse gebe. Nach dem abendlichen Training Ihrer Tauben bekommen sie wieder eine große Schüssel mit 30 Gramm Futter pro Taube, aber jetzt besteht die Mischung aus 50 % Weduwschap-Futter und 50 % Beyers Elite Enzymix Energie, einer Fettmischung mit Enzymen. Nach 30 bis 45 Minuten nehmen Sie die Reste wieder vom Schlag weg. Wir haben gerade als Beispiel jemanden mit 14 Paaren genommen, also sind es jetzt am Mittwochabend für diese Zahl 28 x 30 Gramm = 840 Gramm. Sobald wir die Mitteldistanz und/oder die eintägige Weitstreckendistanz gestartet haben, geben wir dem Reisetauben am Mittwoch und/oder Donnerstag eine Support Kapsel und eine Beconval-Pille. Im Prinzip ist dies bei den Kurzstreckenflügen noch nicht notwendig, aber es hängt von der Schwere der Flüge und der Wettervorhersage ab. Wenn die Tauben ein gutes Gewicht haben, geben Sie diese beiden kapseln an einem der beiden Tage. Der Zeitpunkt der Gabe ist nicht wichtig.

Donnerstag. Nach dem Morgentraining bekommen die Tauben 100% Beyers Elite Enzymix und zwar 20 Gramm pro Taube. Nach 30/45 Minuten den Rest wieder wegnehmen. Mittags wieder die Sämereien-Hanf-Beute Bak-Mischung, aber ohne die Erdnüsse. Nach dem abendlichen Training bekommen die Tauben wieder nur 100% Beyers Elite Enzymix Energy und zwar 40 Gramm pro Taube, den Rest nehmen sie NICHT weg, der bleibt bis Freitagmorgen gegen 10/11.00 Uhr. Wenn die Tauben  bereits am Donnerstagabend für zwei Nächte in den Korb gehen, werden sie den ganzen Donnerstag nicht trainiert, und die gesamte Futtermenge vom Donnerstag wird bereits am Morgen auf den Boden gelegt, und sie können davon fressen, bis sie in den Korb gehen. Am Donnerstag normalerweise sauberes Wasser in der Tränke oder bei hohen Temperaturen Elektroboost durch das Trinkwasser. Wenn sie am Donnerstag in den Korb gehen, also zwei Nächte im Korb, können sie eine Support Kapsel und eine Beconval-Kapsel bekommen, was ich mache, während ich sie in den Korb gebe. Ich gebe ihnen auch gerne Tropfen für Augen und Nase, besonders an heißen Tagen oder bei sehr trockener Luft.

Freitag. Beim Einsetzen mit einer Nacht Korbaufenthalt von Freitag auf Samstag gehen die Tauben am Freitag nicht zum Training am Haus raus. Sie dürfen die Essensreste vom Donnerstagabend bis etwa 10/11.00 Uhr essen. Wenn sie ganz fertig sind, was so gut wie nie vorkommt, dürfen sie zu diesem Zeitpunkt eine Mischung aus Hanfsamen und Sämereien essen. Beim Einsetzen, ein Auge und Nase Tropfen in beide Augen und Nasenlöcher.