Dagboek maandag 7 april 2025

7-4-2025

Column: Een valse start, maar niet voor de duiven

 

Afgelopen zaterdag, 5 april 2025, was het zover: de eerste krachtmeting van het seizoen voor de oude duiven. Geen officiële vlucht, maar een trainingsvlucht – en toch belangrijker dan velen denken. Niet alleen voor het zelfvertrouwen van onze gevleugelde atleten, maar ook om alle systemen te testen. Want als er één ding is dat we zaterdag opnieuw leerden: techniek en communicatie zijn óók een factor in de sport.

Bij een trainingsvlucht worden de duiven op korte afstand gelost – in ons geval, vanuit Eefde, zo’n 75 kilometer voor de leden van P.V. de Vredesduif in Noordwolde. Belangrijk, want het is niet alleen een kans om de duiven scherp te zetten, maar ook om te checken of alles klopt: werken de klokken, zijn alle chipringen in orde, is elke duif correct ingevoerd in het systeem? En ja, is de duif wel gevaccineerd tegen paramyxo? Zo niet, dan mag die niet mee. Regels zijn regels.

Vrijdagavond ging alles volgens plan. Tot zover.

Zaterdagochtend: we zien al vroeg dat er gelost wordt in Eefde om 08.40 uur. Prima. Althans, dat denken we. Want niemand had ons verteld – ook de meldsite niet – dat de lossing in twee groepen zou plaatsvinden. Terwijl we zaten te wachten met de tijd 08.40 uur in onze gedachten blijkt onze groep pas om 09.30 uur gelost te zijn. Vijftig minuten verschil. Maar het meldsysteem weet dat niet. En dus klopt er niets van de snelheden die het berekent.

Onze eerste duiven – twee jaarlingen, de 24-919 en de 24-980 – vallen exact tegelijk op de antenne om 10.30.37 uur. Prachtig gezicht. Maar de computer rekent met 08.40 uur als lostijd en komt uit op een schamele 700 meter per minuut. Alsof ze een zondagse wandeling maakten in plaats van een pittige vlucht. Terwijl andere liefhebbers met de juiste lostijd op papier ineens 1300 meter per minuut scoren. Niet eerlijk, en vooral: niet representatief.

Beter dat zoiets nu gebeurt dan volgende week, als het écht om de punten gaat. Maar pijnlijk blijft het dat de meldsite geen antwoord kreeg van de afdeling op hun vraag over de lossingen. Slechte communicatie leidt tot frustratie bij de liefhebbers – en dat mag eigenlijk niet voorkomen.

En alsof dat nog niet genoeg was: bij aankomst zaterdagmiddag in het clubgebouw bleek het systeem daar ook niet naar behoren te werken. Klokken konden niet worden uitgelezen, dus geen officiële uitslag op papier. Terwijl ik met de hand gewoon kon zien dat we plaatsen 1, 2 en 3 hadden behaald. Met 61 duiven mee en 12 manden in totaal (zo’n 300 duiven), toch geen onverdienstelijke prestatie.

Gelukkig kwamen bij ons de duiven geweldig. Velen in koppels, vlot naar binnen, vol drang. 60 van de 61 duiven waren zaterdagmiddag al thuis. De laatste arriveerde de volgende ochtend. Dat stemt tevreden. Gezonde duiven, goed ingevlogen en keurig verzorgd. Zo hoort het.

Helaas hoorden we elders van achterblijvers. Dat blijft het zuur van trainingsvluchten: niet alles gaat goed, ook niet bij andere liefhebbers. Maar gelukkig kwamen de meesten alsnog thuis.

Al met al was het dus een valse start qua techniek, maar zeker geen valse start voor onze duiven. Ze lieten zien dat ze er klaar voor zijn. En daar gaat het uiteindelijk om.

Verzorg ze goed deze week – de eerste officiële vlucht komt eraan.

Terug